Aksaçlılar Meclisi 1 - Devletin Bekçileri
Ölüm var mı?
“Adına uçmaklık dedik bu nedenle, ölümün! Yerimizi Gök belledik ki en kutlu yüceliktir.”
Sevgi var mı?
“Yiğidin gönlü boş olmaz!”
Gönlümde başka bir sevgi için yer kalmadı sanıyordum; ama varmış.
Barış var mı?
“Savaş hiç bitmedi. Ulusların var olmasından beri hep vardı ve hep olacak.”
Barış zor!
Yurttan daha kutsalı, uğruna ölünesi var mı?
Gölgemizin düştüğü her yere YURT dedik biz! Çok ötelerden buralara... Buralardan çok ötelere...
“Gökü çadır, güneşi bayrak” belledik, Gök’ün altına YURT dedik biz.
Göz göre göre yıkıma sürüklenen bir yapının içinde seyirci kalmak kadar aymaz bir iş olabilir mi? Ardında seni güçlü ve etkin kılan bir birlik varsa...
Birlik varsa...
Aksaçlılar Meclisi
BU BİRLİK VAR MI?
AKSAÇLILAR MECLİSİ VAR MI?
Aksaçlılar Meclisi 2 - Vurgun
Bizler...
Aksaçlılar meclisine bağlı Türk Börü Birliği’nin erleri…
Devletin gizli kalmış ama en büyük destekçileri. Sınırsız gücün temsilcileri. Etkin ve güçlü yapının vurucu gücü.
Türk Börü Birliği’nin tek hedefi vardı: Türk yağıları...
Tek görevi vardı: Onları yok etmek... Bunun için çalışıyorduk. Bunun için buradaydık.
Bugün, o gün! Bütün acunun, Türk’ü tanımak, bilmek istemeyen ulusların büyük bir vurgun yiyecekleri gün.
Vurgun günü.
Tarihe geçecek ve unutulmayacak bir gün. Asırlar geçse de anlatılacak.
Bugün geldi.
Kıyım!
“Kıyacağız!”
“Hepsine kıyacağız!”
“Türk’e kıyanlara kıyacağız!”
Aksaçlılar Meclisi 3 - Savaş
Bu toprakları kana bulayan nefttir. Buna eşlik eden, kotarılmış, kurgulanmış nefrettir.
Neft ve nefret... Bu ikili yan yana gelip hem onulmaz yaralar açmışlar, hem de odu, kanı, ölümü birlikte taşımışlardır günümüze dek. Yakın tarih neftin ve nefretin uygulamaları ile yoğrulmuş, ortaya insanlık tarihinin acılarla dolu en kötü sayfaları çıkmıştır. Oysa bu topraklar bütün semavi dinlerin doğum merkezidir ki din aslında insanları daha güzele, daha iyiye ve mutluluğa taşımanın yoludur. Tam tersi olmuştur. Kötülük, çirkinlik, mutsuzluk… İnanç ayrımları, kan dökmek için gerekçe sayılmış, daha fazla kan akmasının nedeni olmuştur. Nedeni bellidir aslında, sonuçları da ortadadır: Neft...
Sevgi gelmez bu topraklara. Anlayış, hoş görü, saygı gelmez. Ölüm gelir!
Kan... Kendi kanları olmadıktan sonra, kimin kanı akarsa aksın umurlarında olmaz emperyalistlerin.
Ben bir savaşçıyım. Türk Börü Birliği üyesiyim. Bu topraklarda savaşımı Türk için veriyorum. Yaptığım her şey yapılması gerekenlerdir. Türk söz konusu olunca kimsenin gözünün yaşına bakmam. Kimseye acımam. Türk’e yağı olan kim varsa ölümü hak etmiştir. Görevim böylece sürüp gidecektir.
Aksaçlılar Meclisi 4 - Operasyon
Türk’ün yağısı çoktur!
En büyük yağısı da içindekiler…
Hainler…
Haini çok bir budundur Türkler!
Gizli ve açık hainler onu zora düşürmek için her dem pusudadırlar.
Dış yağılarla işbirliği yaparak Türk devletini bölmek, yıkmak için çalışırlar durmadan.
Türk, direnir.
Türk, karşı çıkar!
Türk, ölür ancak geri durmaz yurdunu, devletini savunmaktan.
Kut olsun ki Aksaçlılar Meclisi var.
Kut olsun ki Türk Börü Birliği var ve budunun en zor anlarında duruma el koyup, gereğini yapıyor. Böylece Türk ölümsüz oluyor.
Türk’ü ölümsüz kılacak olan güç yine Türk’tür.
Başka kimseden, Tanrı’dan başka kimseden yardım ve destek beklemez Türk.
Türk’ün gücü Türk içindir.
Bir gün bir Hain Vaiz çıkar.
Türk’e tuzak kurmaya kalkar.
O zaman da Türk Börü Birliği OPERASYON’la boşa çıkarır bu çabayı!
Hainlere hak ettikleri kıyını keser.
O kıyın, ölümdür!
Aksaçlılar Meclisi 5 - Av
İl sahibi ulus, varlığını hem dosta hem de yağıya kabul ettirir.
İli, ordu korur.
Ulus da ilini bilir, yüceltir.
Ordu, ilin kalkanı, kılıcı, yayı, kargısı, atı…
Bugün, topu,
