Zaman içinde gelişen ve niseller arasında yerleşen kültürel değerlerin oluşmasında, Hadîs-I Şerîfler’in harç olma oranı, diğer harçlardan daha fazladır. Bu durum, sahâbe döneminden îtibâren, sözlü ve yazılı kesintisiz çabalar sonucu oluşmuş bir mayadır. Yüksek seviyede hizmet gayreti gösteren klâsik şahsiyetlerden biri de, Mısırlı âlim ve devlet adamı Kuzâ’î (ö: 454/1062)’dir. Onun bu maksatla ortaya koyduğu Şihâb’ül-Ahbâr adlı Hadis, kitabı, tarihin uzunca bir diliminde, kalıcı kültür hizmeti yapmıştır. Hayatın pratiklerinden hareket eden Anadolu ulemâsı ile; ahlâk, kültür, san’at, eğitim, hikmet gibi değerleri ön plânda tutma eğiliminde olan çevreler, Şihâb’ül-Ahbâr’dan çok yararlanmışlardı. Özellikle Anadolu Selçukluları ve Anadolu Beylikleri ile Osmanlı’nın yükselme devri sonlarına kadar tedavül eden bu eser, son üç asırdır arka plâna düşmüş durumdadır. Yirmi seneyi aşan bir süredir; başta Şihâb’ül-Ahbâr ve Müsned’üş-Şibâh olmak üzere, Kuzâ’î’nin Türkiye kütüphanelerinde bulunan bütün eserleri, mikrofilmleri çektirilerek, inceleme ve değerlendirilmeye tâbi tutulmuştur. Bu arada, Şihâb’ül-Ahbâr’ın târihi izlerinin tesbîti maksadıyla, plânlı bir şekilde, anadoludaki mîmârî eserler, müzeler ve bir kısım yazma eser kütüphâneleri de, 1983-1989 yılları arası yaz aylarında, yerlerinde görülmüş ve incelenmiştir. 24 x 16.5 cm ebadında, ciltli, 516 sayfa, avrupa kitap kağıda baskılıdır.
