Temel Tasarım kitabında “Temel Tasarım” eğitiminin amacı, işlevi ve bugün nasıl anlaşılması gerektiği; tarihte ilk kez programında yer aldığı Bauhaus’tan günümüze tarihsel bir projeksiyonla değerlendirilmektedir.
Bilim ve sanatın temel dinamiğini, bu etkinlik alanlarının öznesi olan insanın nesne ile etkileşimi oluşturmaktadır. Bu bağlamda kitapta, insanın nesneyi kavramasında, tüm varoluşsal çabalarında belirleyici olan potansiyelleri, yaratıcı edimlerine baz oluşturan algı mekanizmaları ve işleyişi ele alınmakta; tüm algı girdileri içinde en yüksek orana sahip olan görsel algı konusu, görsel sanatlara da temel oluşturan yapısıyla detaylı bir biçimde incelenmektedir.
Kitapta, “Temel Tasarım” eğitimi özü gereği, kurallara, önyargılara, gelenekselleşen ve sıradanlaşan eğitim yaklaşımlarına karşı; geleceğe hazırlayan ve sürekli yenilenmeyi gerektiren bir temel disiplin olarak gösterilmeye çalışılmaktadır. Temel kavramlar, bir tanım kalıbına sığmayacak, bir yönerge oluşturmayacak biçimde tartışılmaya çalışılmış, örnekler ise yalnızca konuyu ifade etmede açıklayıcı olmaları bakımından seçilmiştir.
Bu çalışmasıyla sanat ve tasarım eğitimine başlayan gençlere sürecin henüz başlangıcında yardımcı olmayı hedefleyen kitabın yazarı Prof.Dr. Ali Seylan özetle şunları söylüyor:
“Sanat eğitiminin, sanatın özel, sanat eğitimcisi ve öğrencisinin öznel boyutlarıyla belirlenen kompleks bir süreç olduğu görülmektedir. Üzerinde gelişmek zorunda olduğu bu çoklu ortam, sanat eğitimini bir problematiğe dönüştürmektedir. Sanat eğitimine giriş/başlangıç özelliği taşıyan ‘Temel Tasarım’ dersi, öğrenciye geleceğe yönelik kuramsal ve uygulayımsal temel kazanımları sağlamayı amaçlayan bir disiplin kimliği taşımaktadır. Bir eğitim-öğretim etkinliğinin, yöneldiği kişi, grup veya kitle özellikleri ve hazırbulunuşluk düzeyleri ne olursa olsun, aşamalı olarak, bilgi kazanımının sağlanması, beceri kazanımı ve geliştirilmesinin sağlanması ve önceki aşama kazanımlarının kendisinde özel bir değer ve doğrultu oluşturduğu tavır, davranış ve tutum kazanımlarının sağlanması fonksiyonlarını yerine getirmesi öngörülür. Dolayısıyla, bu süreçten geçen öğrencilerin bu temel kazanımlarla, hem sanata ve sanatsal problemlere yaklaşımlarında bir sistematik geliştirebilmeleri hem de diğer derslerin kazanımları ile bağıntılarını görebilmeleri amaçlanmaktadır.”
